فیزیوتراپی سکته مغزی در پیروزی در مرکز فیزیوتراپی فاطیما در شرق تهران برای کمک به بیماران سکته مغزی با هدف بهبود توانمندی ها و تخفیف عوارض سکته مغزی ارائه می شود.
سکته مغزی ، یک وضعیت پزشکی است که زمانی رخ می دهد که خون رسانی به مغز مختل شود. این بیماری یا به دلیل انسداد یک رگ خونی (سکته مغزی ایسکمیک) یا پارگی رگ خونی (سکته مغزی هموراژیک) رخ می دهد. هر دو نوع سکته مغزی می توانند باعث آسیب به سلول های مغزی شوند که منجر به اختلالات عصبی مختلف می شود.
علائم و نشانه های سکته مغزی بسته به ناحیه آسیب دیده مغز و میزان آسیب می تواند متفاوت باشد. علائم شایع عبارتند از بی حسی یا ضعف ناگهانی در صورت، بازو یا پا (معمولاً در یک طرف بدن)، گیجی، مشکل در صحبت کردن یا درک گفتار، سردرد شدید، سرگیجه، مشکل در راه رفتن و از دست دادن هماهنگی.
سکته مغزی فوریت های پزشکی هستند که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند. اگر فردی علائم سکته مغزی را تجربه می کند یا شما مشکوک به سکته مغزی هستید، بسیار مهم است که با اورژانس تماس بگیرید یا فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. مداخله زودهنگام می تواند آسیب مغزی را به حداقل برساند و شانس بهبودی را افزایش دهد.
درمان سکته مغزی معمولاً شامل بازگرداندن جریان خون به مغز (در مورد سکته مغزی ایسکمیک) یا مدیریت خونریزی و کاهش فشار (در مورد سکته مغزی هموراژیک) است. داروهایی مانند داروهای حل کننده لخته ممکن است برای سکته های مغزی ایسکمیک تجویز شوند. در موارد خاص، مداخلات جراحی ممکن است برای حذف لخته های خون یا ترمیم رگ های خونی آسیب دیده ضروری باشد.
توانبخشی بخش مهمی از درمان سکته مغزی است و بر کمک به افراد برای بازیابی عملکردهای از دست رفته و بهبود کیفیت زندگی تمرکز دارد. توانبخشی ممکن است شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتار درمانی و سایر اقدامات حمایتی بسته به اختلالات خاص ناشی از سکته باشد.
پیشگیری از سکته مغزی شامل رسیدگی به عوامل خطر مانند فشار خون بالا، سیگار کشیدن، دیابت، کلسترول بالا، چاقی و داشتن یک سبک زندگی سالم است. مدیریت این عوامل خطر می تواند به طور قابل توجهی احتمال تجربه سکته مغزی را کاهش دهد. معاینات منظم و مراقبت های پزشکی برای تشخیص زودهنگام و مدیریت شرایطی که می توانند در خطر سکته مغزی نقش داشته باشند، مهم هستند.
فیزیوتراپی نقشی حیاتی در روند توانبخشی و بهبودی افرادی دارد که سکته مغزی را تجربه کرده اند. هدف آن بازیابی حرکت، بهبود قدرت، تعادل، هماهنگی و توانایی های عملکردی کلی است. اهداف و رویکردهای خاص فیزیوتراپی پس از سکته مغزی ممکن است بسته به شرایط فرد، شدت سکته مغزی و اختلالات خاص متفاوت باشد. در اینجا برخی از جنبه های رایج فیزیوتراپی پس از سکته مغزی آورده شده است:
ارزیابی اولیه: فیزیوتراپیست یک ارزیابی کامل را برای ارزیابی توانایی های فیزیکی، تعادل، هماهنگی، دامنه حرکتی، قدرت عضلانی و هر گونه اختلال خاص ناشی از سکته مغزی انجام می دهد. این ارزیابی به ایجاد یک برنامه درمانی فردی کمک می کند.
آموزش تحرک و راه رفتن: فیزیوتراپی بر کمک به بازماندگان سکته مغزی تمرکز دارد تا توانایی راه رفتن و حرکت مستقل خود را بازیابند. این ممکن است شامل تمریناتی برای بهبود تعادل، تغییر وزن، هماهنگی و تقویت عضلات آسیب دیده باشد. ممکن است در ابتدا از وسایل کمکی مانند عصا یا واکر استفاده شود و با پیشرفت فرد به تدریج کاهش یابد.
تمرینات دامنه حرکتی: سکته مغزی می تواند منجر به سفتی یا انقباض عضلات شود. فیزیوتراپی شامل تمرینات کششی برای بهبود انعطاف پذیری و جلوگیری از مشکلات مفصلی و عضلانی است. تمرینات دامنه حرکتی غیرفعال یا با کمک فعال برای حفظ یا بازیابی تحرک مفصل استفاده می شود.
تقویت عضلات: ضعف عواقب شایع سکته مغزی است. فیزیوتراپیست ها تمرینات خاصی را برای هدف قرار دادن و تقویت عضلات آسیب دیده طراحی می کنند. تمرینات تقویتی ممکن است شامل تمرین مقاومتی، استفاده از وزنه، نوارهای مقاومتی یا تجهیزات تخصصی باشد.
آموزش تعادل و هماهنگی: بسیاری از افراد پس از سکته مغزی مشکلات تعادل و هماهنگی را تجربه می کنند. فیزیوتراپی سکته مغزی در پیروزی شامل تمرینات و فعالیت هایی برای بهبود ثبات، هماهنگی و کنترل وضعیتی است. این ممکن است شامل تمرینات ایستاده، تغییر وزن، و وظایف چالش برانگیز تعادل باشد.
آموزش عملکردی: فیزیوتراپیست ها به بازماندگان سکته مغزی کمک می کنند تا استقلال خود را در انجام فعالیت های روزانه مانند لباس پوشیدن، حمام کردن و سایر وظایف مراقبت از خود به دست آورند. آنها بر روی حرکات عملکردی کار می کنند و موقعیت واقعی را شبیه سازی می کنند.
وسایل کمکی و وسایل کمک حرکتی: فیزیوتراپیست ها ممکن است در مورد استفاده از وسایل کمکی مانند عصا، واکر یا ارتز برای کمک به تحرک و بهبود ایمنی در طول توانبخشی و فعالیت های روزانه توصیه و راهنمایی کنند.
فیزیوتراپی پس از سکته مغزی اغلب بخشی از یک رویکرد چند رشته ای است که ممکن است شامل کاردرمانی، گفتار درمانی و سایر متخصصان نیز باشد. شدت و مدت فیزیوتراپی بسته به نیازهای فرد و پیشرفت بهبودی ممکن است متفاوت باشد. پیگیری منظم و جلسات درمانی مداوم معمولاً برای بهینه سازی نتایج توانبخشی و توانایی های عملکردی طولانی مدت توصیه می شود.