بیماری دژنراتیو دیسک

بیماری دژنراتیو دیسک (DDD) وضعیتی است که به زوال تدریجی دیسک‌ های بین مهره‌ های ستون فقرات اشاره دارد. علیرغم نام، در واقع یک بیماری نیست، بلکه بخشی طبیعی از روند پیری است. دیسک های بین مهره ای به عنوان ضربه گیر بین مهره ها عمل می کنند و انعطاف پذیری را برای ستون فقرات فراهم می کنند و نقش مهمی در جذب فشارهایی که به طور روزانه به ستون فقرات وارد می شود ، دارند.

با افزایش سن، دیسک ها به طور طبیعی دچار ساییدگی و پارگی می شوند که می تواند منجر به فرسودگی شود. با این حال، همه افراد مبتلا به تغییرات دژنراتیو در دیسک علائم را تجربه نمی کنند. بیماری دژنراتیو دیسک با افزایش سن شایع‌ تر و علامت‌ دارتر می‌شود، اما می‌تواند در نتیجه ضربه یا استرس مکرر روی ستون فقرات نیز رخ دهد.

علائم بیماری دژنراتیو دیسک

علائم این بیماری می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است اصلاً علائمی نداشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم زیر را داشته باشند:

کمر درد: به طور معمول، درد در ناحیه آسیب دیده ستون فقرات موضعی است و ممکن است با حرکات یا فعالیت های خاص بدتر شود. درد ممکن است به عنوان یک درد مبهم یا احساس تیز و خنجر مانند توصیف شود.

درد رادیکولار: اگر دیسک تحلیل رفته روی ریشه عصبی فشار بیاورد، می تواند باعث درد شدید، گزگز، بی حسی یا ضعف در اندام ها شود. این درد اغلب یک مسیر عصبی خاص را دنبال می کند و اگر عصب سیاتیک را تحت تاثیر قرار دهد به عنوان رادیکولوپاتی یا سیاتیک شناخته می شود.

تشخیص بیماری دژنراتیو دیسک معمولاً شامل ترکیبی از بررسی تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایش‌های تصویربرداری تشخیصی مانند اشعه ایکس، MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) یا سی‌تی (توموگرافی کامپیوتری) است. این آزمایش ها می توانند به تجسم وضعیت دیسک ها و رد سایر علل بالقوه علائم کمک کنند.

روشهای درمان

درمان بیماری دژنراتیو دیسک معمولاً با هدف مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی انجام می شود. معمولاً شامل ترکیبی از رویکردهای زیر است:

داروهای ضد درد: مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن و استامینوفن یا داروهای تجویزی ممکن است برای کنترل درد و التهاب توصیه شوند.

فیزیوتراپی: ورزش‌ های خاص می‌ توانند به تقویت ماهیچه‌ های حمایت کننده از ستون فقرات، بهبود انعطاف‌ پذیری و کاهش درد کمک کنند.

گرما و سرما درمانی: استفاده از بسته های گرما یا بسته های سرد در ناحیه آسیب دیده ممکن است باعث تسکین موقت شود.

تزریق استروئید اپیدورال: در موارد شدید، تزریق کورتیکواستروئید به فضای اپیدورال اطراف عصب آسیب دیده می تواند به کاهش التهاب و کاهش درد کمک کند.

اصلاح سبک زندگی: حفظ وزن سالم، تمرین وضعیت بدنی خوب و اجتناب از فعالیت هایی که علائم را بدتر می کند می تواند مفید باشد.

وسایل کمکی: استفاده از بریس های پشتی یا وسایل حمایتی ممکن است برای ایجاد ثبات و کاهش فشار بر روی ستون فقرات توصیه شود.

در برخی موارد، اگر درمان‌ های محافظه‌کارانه نتوانند تسکین دهند و علائم به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد، ممکن است مداخلات جراحی مانند دیسککتومی، فیوژن ستون فقرات یا جایگزینی دیسک در نظر گرفته شود.

توجه به این نکته مهم است که در حالی که بیماری دژنراتیو دیسک یک بیماری مزمن است، اکثر افراد مبتلا به DDD می توانند علائم خود را به طور موثر با درمان های محافظه کارانه مدیریت کنند. با این حال، همیشه توصیه می شود برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی شخصی با یک متخصص فیزیوتراپی مشورت کنید.

کلینیک فیزیوتراپی فاطیما از مجهزترین مراکز توانبخشی در شرق تهران خیابان پیروزی

تلفن های تماس : ۰۲۱۳۳۳۲۶۸۸۲ – ۰۲۱۳۳۷۸۸۲۲۲ – ۰۹۳۶۸۳۹۵۲۳۲

بیشتر بخوانید :

سندرم پیریفورمیس

درمان گردن درد با فیزیوتراپی