فیزیوتراپی پس از شکستگی استخوان برای تسریع بهبودی ، کاهش عوارض ناشی از شکستگی و بازیابی دامنه حرکات اندامی که شکستگی در آن رخ داده ضروری است.
اگر آسیب ناگوار ناشی از شکستگی استخوان را تجربه کرده اید، ممکن است درک کنید که چقدر می تواند دردناک باشد. استخوان شکسته نیاز به مراقبت های پزشکی سریع دارد تا از ترمیم و تراز شدن استخوان اطمینان حاصل شود.
شکستگی می تواند دردناک باشد و منجر به از دست دادن عملکرد و ناتوانی قابل توجهی شود. بسته به شدت آسیب، از دست دادن ممکن است موقت یا دائمی باشد. فیزیوتراپی می تواند به شما کمک کند تا در اسرع وقت به تحرک عملکردی مطلوب بازگردید.
پس از شکستگی، استخوان شما توسط پزشک تنظیم می شود. برای شکستگیهای جدیتر، ممکن است یک روش جراحی به نام تثبیت داخلی کاهش باز (ORIF) لازم باشد تا اطمینان حاصل شود که تمام قطعات استخوان در محل درست قرار گرفتهاند و بهبود مییابد.
اغلب پس از شکستگی، استخوان نیاز به تثبیت یا بی حرکتی دارد تا از ترمیم مناسب اطمینان حاصل شود. این معمولا با استفاده از گچ انجام می شود. برای شکستگی های ساده، پزشک ممکن است گچ قابل جابجایی را انتخاب کند تا حرکت ملایمی در اطراف محل آسیب رخ دهد. بعد از شکستگیهای پیچیده یا یک روش ORIF، ممکن است لازم باشد گچگیری بپوشید که نباید برداشته شود. اگر شانه یا بازوی خود را شکستید، ممکن است لازم باشد برای بی حرکت نگه داشتن بازو از بند استفاده کنید. با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که متوجه شده اید که در مورد بی حرکتی از شما چه انتظاری می رود.
پس از شکستگی، ممکن است فیزیوتراپی تجویز شود تا اطمینان حاصل شود که شما در سریع ترین زمان ممکن به عملکرد مطلوب خود باز می گردید. ممکن است پس از شکستگی در زمان های مختلف با فیزیوتراپیست مواجه شوید.
هنگامی که به اندازه کافی بهبود یافتید تا از خانه خود سفر کنید، ممکن است پزشک شما را به یک کلینیک فیزیوتراپی ارجاع دهد تا به بازیابی عملکرد طبیعی پس از شکستگی کمک کند. معمولاً این اتفاق پس از برداشتن گچ رخ میدهد و میتوانید ناحیه اطراف شکستگی را به حرکت درآورید. در این مرحله ممکن است همچنان مجبور به رعایت احتیاطهای تحمل وزن یا محدودیتهای بلند کردن وزن باشید، بنابراین حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا متوجه شوید محدودیتهای شما چیست. اولین ملاقات شما با فیزیوتراپیست معمولاً شامل ارزیابی و ارزیابی است. درمانگر شما احتمالاً قسمتهای بدن اطراف محل شکستگی را اندازهگیری میکند. این ممکن است شامل اندازه گیری های زیر باشد:
پس از ارزیابی اولیه، فیزیوتراپ شما می تواند با شما همکاری کند تا یک استراتژی درمانی برای کمک به بهبودی کامل شما طراحی کند. فیزیوتراپی پس از شکستگی اغلب بر غلبه بر اثرات منفی بی حرکت شدن توسط گچ یا اسلینگ متمرکز است. بی حرکتی ممکن است باعث از دست دادن حرکت و قدرت و کاهش تحرک عملکردی شود.
فیزیوتراپی پس از شکستگی استخوان نیز می تواند به شما در بهبود تحرک عملکردی کمک کند. اگر شکستگی در پای شما رخ داده، فیزیوتراپ شما می تواند به شما کمک کند راه رفتن را بهبود ببخشید و تصمیم بگیرید که آیا باید با واکر، عصا، چهار عصا یا عصای استاندارد راه بروید. اگر بازو یا شانه شما شکسته است، ممکن است فعالیتهای عملکردی که بر رسیدن و گرفتن تمرکز دارند شامل شود.
ممکن است از عوامل یا روش های فیزیکی برای کمک به درد و تورم استفاده شود. همچنین ممکن است از تحریک الکتریکی برای کمک به بهبود جذب عضلات استفاده شود. باید به خاطر داشته باشید که در حالی که ممکن است از درمانهای غیرفعال مانند تحریک الکتریکی یا اولتراسوند استفاده شود، باید در فیزیوتراپی خود نیز به فعالیتهای فعال بپردازید.
اگر جراحی برای کاهش شکستگی استخوان انجام داده اید، ممکن است بافت اسکار جراحی داشته باشید. ماساژ اسکار و موبیلیزاسیون می تواند به کاهش چسبندگی اسکار و بهبود تحرک اطراف اسکار کمک کند.
همچنین ممکن است تمریناتی برای بهبود دامنه حرکتی و قدرتی آغاز شود. تمرکز ویژه باید بر روی ناحیه شکسته و مفاصل اطراف شکستگی قرار گیرد. اگر استخوانی در نزدیکی آرنج خود شکستید، تمرینات حرکتی باید برای آرنج، مچ دست و شانه شما انجام شود. به همین ترتیب، شکستگی ساق پا باید شامل تمریناتی برای زانو، مچ پا و لگن باشد. ورزش همچنین می تواند اطمینان حاصل کند که استخوان شما می تواند بارها و استرس هایی را که ممکن است در طول عملکرد عادی روزمره با آن مواجه شوید را تحمل کند.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی پس از شکستگی استخوان – درمان شکستگی استخوان – فیزیوتراپی بعد از شکستگی – فیزیوتراپی در پیروزی – فیزیوتراپی در یوسف آباد