فیزیوتراپی برای کمردرد
پس از اینکه یک دوره کمردرد بین دو تا شش هفته طول کشید، یا در صورت تکرار مکرر کمردرد، فیزیوتراپی اغلب توصیه می شود. برخی از متخصصان ستون فقرات فیزیوتراپی را زودتر در نظر می گیرند، به خصوص اگر درد شدید باشد.
به طور کلی، اهداف فیزیوتراپی کاهش درد، افزایش عملکرد و ارائه آموزش برنامه نگهداری برای جلوگیری از عود بیشتر است.
یک برنامه فیزیوتراپی برای کمردرد معمولاً دارای دو جزء است:
فیزیوتراپی غیرفعال – روش ها
به طور حاد، فیزیوتراپیست ممکن است روی کاهش درد با فیزیوتراپی غیرفعال (روشها) تمرکز کند. این درمان ها به دلیل اینکه برای بیمار انجام می شود غیرفعال در نظر گرفته می شوند. نمونه هایی از روش ها عبارتند از:
فیزیوتراپی فعال – تمرینات کمردرد
علاوه بر درمان های غیرفعال، فیزیوتراپی فعال (ورزش) نیز برای توانبخشی ستون فقرات ضروری است. به طور کلی، برنامه تمرینی پشت بیمار باید ترکیبی از موارد زیر باشد:
حرکات کششی فیزیوتراپی برای کمردرد
تقریباً هر فردی که از کمردرد رنج می برد باید ماهیچه های همسترینگ خود را یک یا دو بار در روز بکشد. کشش ساده همسترینگ زمان زیادی نمی برد، اگرچه به خاطر سپردن آن دشوار است، به خصوص اگر درد کمی وجود داشته باشد یا اصلاً درد نداشته باشد. بنابراین، تمرینات کششی همسترینگ بهتر است هر روز در یک زمان مشخص انجام شود تا بخشی از برنامه روزانه فرد شود. کشش های بیشتری وجود دارد که می توان برای کاهش درد کمر انجام داد.
تمرینات تقویتی برای کمردرد
برای تقویت عضلات پشت باید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه تثبیت پویا کمر یا سایر تمرینات تجویز شده یک روز در میان انجام شود. تقویت عضلات مرکزی نیز در درمان کمردرد مهم است. انجام صحیح تمرینات برای مشاهده فواید بسیار مهم است، بنابراین بهتر است با کمک یک فیزیوتراپیست یا سایر متخصصان سلامت واجد شرایط، تمرینات را یاد بگیرید.
تهویه هوازی
ایروبیک برای کاهش درد طولانی مدت مهم است. گزینه های زیادی مانند پیاده روی، شنا دوچرخه سواری یا آب درمانی وجود دارد. ورزش هوازی اغلب به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه، سه بار در هفته، در روزهای متناوب پس از تمرینات تقویتی انجام می شود.
حتی بیمارانی که برنامه بسیار شلوغی دارند باید بتوانند یک رژیم ورزشی متوسط کمردرد را که شامل کشش، تقویت، و تهویه هوازی است، حفظ کنند. این تمرینات به عنوان فیزیوتراپی برای تسکین کمردرد کافی است.
کلمات مرتبط :