درمان افتادگی رحم با فیزیوتراپی کف لگن در کلینیک فیزیوتراپی فاطیما در پیروزی ارائه می شود. فیزیوتراپی نقش مهمی در کنترل و درمان افتادگی رحم دارد. تمرکز بر تقویت عضلات کف لگن، بهبود هماهنگی و حمایت عضلانی، و ارائه آموزش در مورد اصلاح شیوه زندگی برای مدیریت و جلوگیری از افتادگی بیشتر است.
افتادگی رحم (Uterine Prolapse) یکی از مشکلات شایع در زنان است که به دلیل ضعف یا آسیب به بافتهای حمایتی و لیگامانهای رحم ایجاد میشود. این وضعیت میتواند عوارض جسمی و روانی قابل توجهی داشته باشد. افتادگی رحم به حالتی اطلاق میشود که رحم به سمت پایین و به داخل واژن حرکت میکند. این وضعیت ممکن است به دلیل کاهش قدرت عضلات و بافتهای حمایتی در ناحیه لگن اتفاق بیفتد. در موارد شدید، رحم ممکن است به طور کامل از واژن خارج شود.
افتادگی رحم معمولاً به دلیل ترکیبی از عوامل زیر رخ میدهد:
زایمانهای متعدد: زایمانهای طبیعی، به ویژه زایمانهای طولانی یا زایمانهای با وزن بالای نوزاد، میتوانند به آسیب به بافتهای حمایتی رحم منجر شوند.
افزایش سن: با افزایش سن، به ویژه پس از یائسگی، سطح استروژن کاهش مییابد که میتواند به ضعیف شدن بافتهای حمایتی کمک کند.
چاقی: اضافه وزن و چاقی میتوانند فشار بیشتری بر روی ناحیه لگن وارد کنند و به افتادگی رحم منجر شوند.
سرفه مزمن: سرفههای مداوم میتوانند فشار زیادی به ناحیه لگن وارد کنند.
فعالیتهای سنگین: کارهای سنگین و فعالیتهای بدنی شدید میتوانند به آسیب به بافتهای حمایتی رحم منجر شوند.
بیماریهای مزمن: برخی بیماریها مانند بیماریهای رودهای یا مشکلات عصبی میتوانند به ضعیف شدن عضلات لگن کمک کنند.
احساس سنگینی یا فشار در ناحیه لگن: زنان ممکن است احساس کنند که چیزی در ناحیه لگن وجود دارد.
درد در ناحیه کمر: برخی از زنان ممکن است در ناحیه کمر خود درد احساس کنند.
مشکلات ادراری: افتادگی رحم میتواند منجر به مشکلاتی مانند بیاختیاری ادراری یا نیاز مکرر به ادرار کردن شود.
مشکلات جنسی: برخی از زنان ممکن است در حین رابطه جنسی احساس ناراحتی کنند.
خروج بافت از واژن: در موارد شدید، ممکن است بافت رحم از واژن خارج شود.
آموزش عضلات کف لگن: فیزیوتراپیست ها می توانند زنان مبتلا به افتادگی رحم را از طریق تمرینات مخصوص عضلات کف لگن، که اغلب به عنوان تمرینات کگل شناخته می شوند، راهنمایی کنند. این تمرینات به تقویت عضلات کف لگن کمک می کند که می تواند حمایت بهتری از رحم و سایر اندام های لگنی داشته باشد. یک فیزیوتراپیست می تواند قدرت و هماهنگی عضلات کف لگن را ارزیابی کند و یک برنامه ورزشی فردی برای هدف قرار دادن نیازهای خاص بیمار ایجاد کند.
بیوفیدبک و تحریک الکتریکی: فیزیوتراپیست ها ممکن است از تکنیک های بیوفیدبک برای کمک به زنان کمک کنند تا عضلات کف لگن خود را بهتر شناسایی و درگیر کنند. این شامل استفاده از حسگرها یا پروب های واژن برای ارائه بازخورد بصری یا شنوایی در مورد فعالیت عضلانی است. همچنین ممکن است از تحریک الکتریکی برای کمک به فعال سازی و تقویت عضلات استفاده شود.
درمان دستی و تکنیکهای بافت نرم: فیزیوتراپیستهای ماهر در سلامت لگن ممکن است از تکنیکهای درمان دستی برای رفع عدم تعادل عضلانی، کاهش تنش در عضلات کف لگن و بهبود انعطافپذیری عضلات استفاده کنند. تکنیکهای بافت نرم، مانند رهاسازی میوفاشیال، ممکن است برای کاهش سفتی عضلانی و ارتقاء عملکرد بهتر کف لگن استفاده شود.
آموزش در مورد اصلاح سبک زندگی: فیزیوتراپیست های متخصص در زمینه درمان افتادگی رحم با فیزیوتراپی می توانند آموزش و راهنمایی در مورد اصلاح سبک زندگی برای مدیریت و پیشگیری از افتادگی رحم ارائه دهند. این ممکن است شامل توصیه هایی در مورد مکانیک مناسب بدن، تکنیک های بلند کردن بدن، و اجتناب از فعالیت هایی باشد که فشار بیش از حد بر کف لگن وارد می کند. آنها همچنین ممکن است راهنمایی هایی در مورد حفظ وزن سالم، مدیریت یبوست و اتخاذ عادات خوب روده برای جلوگیری از بدتر شدن پرولاپس ارائه دهند.
فیتینگ و مدیریت پساری: فیزیوتراپیستهایی با آموزش تخصصی میتوانند پساریها را که دستگاههای متحرکی هستند که برای حمایت از رحم و جلوگیری از افتادگی بیشتر وارد واژن میشوند، ارزیابی، تناسب و مدیریت کنند. آنها می توانند به انتخاب نوع و اندازه پساری مناسب، اطمینان از درج و برداشتن مناسب و نظارت بر اثربخشی آن کمک کنند.
توانبخشی قبل و بعد از جراحی: در مواردی که نیاز به مداخله جراحی برای افتادگی رحم باشد، فیزیوتراپی کف لگن می تواند در توانبخشی قبل و بعد از عمل نقش داشته باشد. فیزیوتراپی قبل از عمل ممکن است بر بهینه سازی قدرت و عملکرد عضلات کف لگن برای بهبود نتایج جراحی تمرکز کند. هدف فیزیوتراپی بعد از عمل کمک به روند بهبودی، بازگردانی تدریجی تمرینات و ارائه راهنمایی برای از سرگیری ایمن فعالیت ها است.
مدیریت مثانه و روده: فیزیوتراپیست ها می توانند علائم مثانه و روده مرتبط با افتادگی رحم، مانند فوریت، تکرر ادرار، یا بی اختیاری ادرار و همچنین یبوست را برطرف کنند. آنها می توانند راهنمایی هایی در مورد تکنیک های بازآموزی مثانه و روده، تمرینات عضلات کف لگن برای بهبود کنترل خودداری، و اصلاح شیوه زندگی برای بهینه سازی عملکرد مثانه و روده ارائه دهند.
استفاده از پشتیبانیهای واژنی: پزشک یا متخصص فیزیوتراپی کف لگن ممکن است استفاده از دستگاههای پشتیبانی (پروپ) را توصیه کند که به نگهداری رحم در محل خود کمک میکند.