تاندونیت روتاتور کاف

تاندونیت روتاتور کاف، یک بیماری شایع است که با التهاب یا تحریک تاندون‌های عضلات روتاتور کاف شانه مشخص می‌شود. روتاتور کاف گروهی از ماهیچه‌ ها و تاندون‌ ها است که مفصل شانه را احاطه کرده و باعث ثبات و تسهیل حرکات شانه می‌شود.

علائم تاندونیت روتاتور کاف عبارتند از :

• درد: علامت اولیه تاندونیت روتاتور کاف درد در شانه است. اغلب به عنوان یک درد مبهم توصیف می شود که با فعالیت های بالای سر، بلند کردن یا رسیدن به پشت سر بدتر می شود.
• ضعف: ضعف یا مشکل در انجام برخی حرکات شانه، به ویژه حرکات بالای سر یا فعالیت هایی که نیاز به بلند کردن یا حمل اشیاء دارند.
• سفتی شانه: کاهش دامنه حرکتی و سفتی در مفصل شانه.
• حساسیت: ناحیه آسیب دیده ممکن است حساس به لمس باشد، به ویژه در قسمت جلویی یا کناری شانه.

دلایل و عوامل خطر

• استفاده بیش از حد یا فشار مکرر: فعالیت های مکرر بالای سر یا استفاده بیش از حد از مفصل شانه، مانند ورزش (مانند شنا، تنیس، زمین بازی) یا مشاغل خاص، می تواند منجر به تحریک و التهاب تاندون شود.
• افزایش سن: تغییرات دژنراتیو در تاندون به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری می تواند آن را مستعد آسیب و التهاب کند.
• آناتومی شانه: ناهنجاری های ساختاری یا تغییرات آناتومیکی در مفصل شانه، مانند آکرومیون خمیده (بخشی از تیغه شانه)، ممکن است خطر گیرافتادگی و تاندونیت را افزایش دهد.
• مکانیک ضعیف شانه: وضعیت بدنی نادرست یا الگوهای حرکتی معیوب می تواند فشار زیادی را بر روی تاندون های روتاتور کاف وارد کند و منجر به التهاب شود.

درمان تاندونیت روتاتور کاف

• استراحت و اصلاح فعالیت: استراحت دادن به شانه و اجتناب از فعالیت‌هایی که علائم را تشدید می‌کنند، برای بهبود تاندون‌های ملتهب بسیار مهم است. ممکن است اصلاح فعالیت ها یا استفاده از تکنیک های مناسب برای به حداقل رساندن فشار روی مفصل شانه توصیه شود.
• تسکین درد: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) یا مسکن‌های درد ممکن است برای کاهش درد و التهاب تجویز شوند. کرم ها یا ژل های موضعی نیز ممکن است تسکین موقتی ایجاد کنند.
• فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می تواند یک برنامه ورزشی خاص برای کشش و تقویت عضلات شانه، بهبود تحرک مفصل و اصلاح هرگونه عدم تعادل عضلانی یا الگوهای حرکتی معیوب طراحی کند.
• درمان با سرما یا گرما: استفاده از کمپرس یخ یا سرما درمانی در مراحل اولیه می تواند به کاهش التهاب کمک کند، در حالی که گرما درمانی (مانند کمپرس گرم) ممکن است در مراحل بعدی با افزایش جریان خون و آرامش، تسکین دهد.
• تزریق کورتیکواستروئید: در برخی موارد، تزریق کورتیکواستروئید ممکن است برای کاهش التهاب و کاهش درد توصیه شود. با این حال، اینها معمولاً به دلیل عوارض جانبی بالقوه و مزایای طولانی مدت محدود، به مقدار کم مورد استفاده قرار می گیرند.
• اولتراسوند یا تحریک الکتریکی: این روش ها ممکن است توسط فیزیوتراپیست برای بهبود بهبود و کاهش درد استفاده شود.
• مداخله جراحی: اگر درمان های محافظه کارانه تسکین کافی را فراهم نکند، ممکن است در موارد شدید یا اگر پارگی قابل توجهی در تاندون روتاتور کاف وجود داشته باشد، جراحی در نظر گرفته شود. هدف جراحی ترمیم تاندون آسیب دیده یا برداشتن هرگونه ساختار برخوردی است.