تاندونیت آشیل عارضه ای است که با التهاب تاندون آشیل همراه بوده و معمولا در نتیجه استفاده بیش از حد در اطراف مچ پا رخ داده و سبب احساس درد و ناراحتی در پاشنه پا می شود.
این آسیب معمولا در افراد ورزشکار و پرتحرک رخ می دهد و منجر به بروز اختلال در عملکرد ورزشی در فرد ورزشکار میشود.
تاندونیت آشیل شایع ترین نوع تاندونیت در بین ورزشکاران است و سبب بروز مشکل در عملکرد مچ پا و ناتوانی در راه رفتن و ورزش می شود.
تاندون آشیل فاقد غشای سینوویال بوده و اطراف آن را بافت همبندی پوشانده و ورزشکارانی که رشته های پرتحرک مانند فوتبال و بسکتبال انجام می دهند بیش از سایر افراد در معرض خطر آن هستند.
افرادی نیز که حرکات تکراری با پا انجام می دهند نیز بیشتر از سایر افراد رخ می دهد.
درد ناشی از این بیماری در اغلب مبتلایان بطور تدریجی شروع شده و به مرور افزایش می یابد.
محل چسبندگی تاندون به استخوان و محل اتصال عضله به تاندون از مهم ترین مناطقی هستند که این آسیب در آن قسمت ها رخ می دهند.
فعالیت هایی مانند پریدن ، دویدن و بالارفتن از سر بالایی در مبتلایان به تاندونیت آشیل دردناک است و ممکن است سبب تشدید آسیب دیدگی شود.
پزشک متخصص برای تشخیص دقیق این عارضه علاوه بر معاینه فیزیکی از تست ها و روش های تشخیصی همچون ام آر آی، عکس برداری اشعه ایکس و عکس برداری اولتراسوند بهره می برد و بر اساس شدت عارضه و دیگر شرایط بیمار بهترین راهکار درمانی را اتخاذ می کند.
کاهش سطح فعالیت و پرهیز از انجام فعالیت هایی که نیازمند راه رفتن و یا ایستادن به مدت طولانی هستند برای کمک به تسکین علائم ضروری است.
قرار دادن کمپرس یخ بر پشت ساق پا کمک زیادی به کاهش درد و التهاب ناشی از این آسیب می کند.
استفاده از پدهای طبی مخصوص در کفش حین راه رفتن نیز از فشاری که بر تاندون آشیل وارد می شود کاسته و به تسکین علائم می می کند.
استفاده از داروهای مسکن و ضدالتهاب مانند ایبوپروفن و دیکلوفناک نیز در تسکین درد و التهاب پاشنه و ساق پا موثر است.
فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی بهترین روش درمان تاندونیت آشیل است که در کلینیک فیزیوتراپی فاطیما در پیروزی به مراجعه کنندگان گرامی ارائه می شود.
فیزیوتراپی نقش موثری در افزایش انعطاف پذیری و کاهش خشکی ناشی از این آسیب در ساق پا دارد.
کلمات مرتبط :